وی در سال ۱۳۱۲ (ش.) رتبه اول آزمون اعزام دانشجو به اروپا را به دست آورد و در دانشکده حقوق دانشگاه پاریس مشغول به تحصیل شد و با ارائه پایان نامهای تحت عنوان «معاملات فضولی در حقوق تطبیقی» دکترای حقوق گرفت. در همین سال، دوره مدرسه عالی علوم سیاسی و اقتصادی و همچنین موسسه جرم شناسی پاریس را به پایان رساند و پس از طی دوره کارآموزی در پارکه (دادسرا) پاریس، به ایران بازگشت.
مناصب و پستهای قضایی دکتر پاد در دادگستری عبارت بودند از: عضو علیالبدل محکمه بدایت تهران، دادیار و بازپرس و معاون دادستانی، رئیس شعبه دادگاه شهرستان تهران، مستشار استیناف و دیوان کیفر، رئیس شعبه استیناف مرکز، دادستان استان ۱ و ۲ مرکز، مدرس دانشکده پلیس و کلاس قضایی دادگستری (از سال ۱۳۱۸ ش) در واقع او از پایه گذاران دانشکده پلیس بود.
در سال ۱۳۳۰ (ش.)، از خدمت قضایی دادگستری کناره گیری کرد و به هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه تهران پیوست و از اسفندماه همین سال به تدریس حقوق جزای اختصاصی، حقوق جزای تطبیقی و حقوق جزای بین المللی در تمام مقاطع دانشکده پرداخت. از سال ۱۳۳۷ (ش.) استادی کرسی حقوق جزای اختصاصی دانشکده حقوق دانشگاه تهران به او واگذار شد. در سال ۱۳۳۸ (ش.)، به ریاست موسسه جرم شناسی دانشگاه تهران منصوب شد.
اهم آثار تالیفی و تحقیقی دکتر پاد عبارتند از: ۱- حقوق جزای اختصاصی ۲- حقوق بین الملل نظامی ۳- ترجمه حقوق بین الملل خصوصی (اثر نیبویه) ۴- مجموعه تقریرات دروس تدریسی دوره دکترای حقوق جزا ۵- سلسله مقالات علمی و حقوقی چاپ شده در نشریه حقوق دانشکده حقوق و دیگر نشریات حقوقی کشور.