پس از بازگشت به ایران همکاری خود را ابتدا با شعبه ۴۸ دادگاه عمومی تهران (اطفال و نوجوانان بزهکار) به عنوان مشاور و سپس در خرداد ۱۳۵۹ به عنوان سرپرست کانون اصلاح تربیت تهران با دادگستری آغاز کرد. مدتی نیز در شورای سرپرسی زندانها و اقدمات تأمینی و تربیتی با سمت رئیس قسمت پژوهشی و مطالعاتی به کار تنظیم آیین نامه زندانها مشغول بود. از سال ۱۳۶۳ (ش) به عضویت هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی درآمد و تا سال ۱۳۷۰ در مرتبه استادیاری و پس از آن تا سال ۱۳۸۰ در مرتبه دانشیاری و هم اکنون در مرتبه استادی به تدریس دروس حقوق جزای عمومی، جرم شناسی، بزهکاری اطفال و نوجوانان، جامعه شناسی جنایی و حقوق بینالمللی کیفری مشغول بوده و هست. تدریس در دورههای کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، مدرسه عالی شهید مطهری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، دانشگاه امام صادق، دانشکده روابط بینالملل و مدرسه عالی قضایی قم بخش دیگری از فعالیتهای آموزشی او به شمار می رود.
تالیفات وی :
دوره چهار جلدی جزای عمومی
معاضدت قضایی و استرداد مجرمین