پس اخذ لیسانس در ۱۳۴۳، محمد آشوری به رسم زمان عازم اروپا می شود تا تحصیلات خود را تکمیل کند. استاد رشته علوم جنایی را بر می گزیند و در ۱۳۴۴ به کشور فرانسه می رود. در فرانسه عنوانی به نام فوق لیسانس وجود ندارد و در صورتی که دانشجو قدرت علمی و تحقیق و منبع شناسی داشته باشد مجاز ورود به دوره دکتری می شود. پس از این دوره به پاریس ۱ (سوربن[۱] – پانتئون سابق) رفت و پس از گذراندن دوره دکتری ، با دفاع از تز با عنوان “باز داشت موقت : مطالعه تطبیقی” به راهنمایی مرحوم استاد ژُرژ لُواسُر به درجه دکتری علوم جنایی نائل و همزمان موفق به اخذ دیپلم مطالعات حقوق تطبیقی از دانشگاه استراسبورگ فرانسه شد.
دکتر آشوری در سال ١٣٥٠ شمسی به تهران بازگشت و بی درنگ، تدریس «آیین دادرسی کیفری» را در دانشگاه تهران شروع نمود. از جمله مهمترین دروسی که این استاد برجسته در مقاطع مختلف تحصیلی به تدریس پرداخته است میتوان به «جرمشناسی»، «آیین دادرسی کیفری تطبیقی»، «جامعهشناسی کیفری»، «دادرسی اطفال بزهکار»، «دادرسی منصفانه و مدیریت قضائی» و «تاریخ تحولات حقوق کیفری» اشاره نمود. شالودهی اندیشههای این استاد گرانمایه درتأثیر عوامل مختلف بر ارتکاب جرم شکل گرفته است و برای شناخت و ترسیم بهتر این حوزه، ایشان نظامهای حقوقی جهان را در ادوار مختلف تاریخی تحت بررسی و موشکافی قرار داده اند. همواره تاکید دکتر آشوری بر رابطه میان آموزشهای حقوقی و رفتار مبتنی بر اصول حقوقی بوده و تاکنون دهها اثر در قالب کتابهای تألیف و ترجمه شده، طرح پژوهشی و مقالات داخلی و خارجی به دانشگاه و دانشگاهیان عرضه نمودهاند.
برخی از آثار استاد دکتر محمد آشوری بدین شرح است:
آیین دادرسی کیفری، دو جلدی، انتشارات سمت.
حقوق کیفری اروپایی، انتشارات سمت.
جایگزین های زندان یا مجازات های بینابین، نشر گرایش.
دفاع اجتماعی، انتشارات گنج دانش.
حقوق بشر و مفاهیم مساوات ، انصاف و عدالت (مجموعه مقالات)، زیر نظر، انتشارات خرسندی.